Luis Victor BroglieDoğum: 1892 Ölüm: 1987
Broglie bir Fransız soylusunun ikinci oğluydu. Adını Normandiya'nın küçük bir nahiyesinden alan Broglie ailesinden 17. Yüzyıldan beri yüksek rütbeli subaylar, politikacılar ve diplomatlar yetişmiştir. Louis de Broglie ağabeyi Maurice gibi bilim adamlığını meslek seçerek ailesinin bu geleneğini bozdu. Paris'deki aile malikânesinde iyi donatılmış bir laboratuar kuran Maurice de bir fizikçiydi.
Ve atom çekirdeği üzerindeki deneysel çalışmalara önemli katkıları oldu. Louis fırsat buldukça ağabeyinin çalışmalarına katılıyordu fakat ona çekici gelen yalnızca fiziğin kavramsal yönü idi. Kendisini bir deneyciden yada mühendisten çok salt kuramcı, genel ve felsefi görüşleri özellikle çok seven biri diye tanımlar. I. Dünya savaşı sırasında fiziğin, pek az ilgilendiği teknik yönleriyle ilgili bir göreve getirildi.
Broglie'nin atom fiziğinin sırları, yani bilimin çözülmemiş kavramsal problemleri diye adlandırdığı mevzuya ilgisi Alman fizikçileri Max Planck, Albert Einstein 'in çalışmalarına ilişkin olarak ağabeyinden öğrendiği bilgilerden doğdu, ama fiziği meslek olarak seçmesi uzun süre sonra oldu. 1909'da Sorbonne'da tarih öğrenimini tamamlamış olduktan sonra başladığı kuramsal fizik öğrenimini 1913'te tamamlamış oldu. Görevlendirildiği Fransız tarihini araştırma projesinden şiddetli bir fikir ayrılığından sonrasında çekildi. Ve doktora tezi için fiziğe ilişkin bir mevzu seçti.
1924'te sunduğu doktora tezinde Broglie bilim dergilerinde daha önce yayınlanmış olan çığır açıcı elektron dalgaları kuramını geliştirdi. Atom boyutlarındaki maddenin dalga özelliklerine sahip olabileceği düşüncesinin temeli Albert Einstein’ın 20 yıl önce yapmış olduğu bir öneride yatıyordu. Einstein burada kısa dalga boylu ışığın kimi koşullar altında sanki parçacıklardan oluşmuş gibi davranılmış olduğunın gözlenebileceğini öne sürmüştü. Bu fikir 1923 'te doğrulandı. Fakat ışığın ikili niteliği, Broglie'nin maddeye böyle bir ikilik düşüncesi yüklemesiyle beraber bilim çevrelerinin onaylamasını kazanmaya başlamıştı.
Broglie'nin bu önerisi atomdaki elektronların devinimine ilişkin hesapların ortaya çıkardığı bir soruya yanıt getirdi. Deneyler, elektronların çekirdek çevresinde devinmekte olması gerektiğini, ama belirlenemeyen nedenlerden ötürü bu devinimde kimi engellemelerin bulunduğunu gösteriyordu. Broglie'nin dalga özellikli elektron düşüncesi bu kısıtlamaların açıklanabilmesine olanak sağladı. Çekirdekteki yükün belirlediği sınırlar içinde kalmak durumunda olan bir dalganın sahip olabileceği biçimde belirlenmiş olacak ve atom sınırlarına uyamayan biçimdeki bir dalga, kendi kendisiyle girişime uğrayarak yok olacaktı. 1923'te Broglie bu görüşü ortaya attığında, parçacık özellikleri iyice belirlenmiş olan elektronun, kimi koşullar altında dalga benzer biçimde davranabileceğini gösteren asla bir kanıt yoktu.
Doktora tezinin bir kopyası rastlantı sonucu Albert Einstein'in eline geçti. Tezi coşkuyla karşılayan Einstein, Broglie'nin çalışmasının önemini açıkça vurguladı, ayrıca bu çalışmayı daha da geliştirdi. Böylece Avusturyalı fizikçi Erwin Schrödinger, bir varsayım olarak ileri sürülen bu dalgalardan haberdar oldu ve bu temeller üzerinde bir matematiksel sistemi, ileride fiziğin temel enstrumanlarından birini oluşturacak olan dalga mekaniğini kurdu.